Categories
różne różności różniste

diabeł tkwi w szpilkach czyli Q & A

Moje Q & A uważam za otwarte!

28 replies on “diabeł tkwi w szpilkach czyli Q & A”

6 czy chciałabyś mieć psa przewodnika, jeśli tak, jak byś chciała, żeby miał na imię?

9 czy jako mieszkanka małej miejscowości, chciałabyś przeprowadzić się do większego miasta, jeśli tak, to do jakiego?

@ ewelinka
1. Jako mała dziewczynka chciałam zostać piosenkarką.
2. Moim największym marzeniem jest załorzenie rodziny.
3. Najbardziej lubię orzeźwiające zapachy owocowe i kwiatowe. Natomiast nie lubię ciężkich perfum. Raz dostałam takie od przyjaciółki i oddałam mamie nie byłamwstaniez nimiwytrzymaćbocały dzień je czułam i to mnie denerwowało.
4. Przedewszystkim spojrzenie na świat, i przyjaciele dziś po utracie wzroku wiem , którzy są prawdziwi.
5. Wole to życie , które jest teraz wiem co straciłam i dzięki temu moje teraźniejsze życie jest bogatsze , bo dziś postrzegam inaczej i lepiej.
6. Tak bardzo chciałabym mieć psa przewodnika i miałby na imię Marcepanek.
7. Po ukończeniu liceum planowałam studia na psychologi, zawsze chciałam pomagać ludziom. Do studium masażu postanowiłam iść ponieważ poprzez masaż mogę pomagać ludziom ibardzo lubię swój zawód.
8. tak malowałam się inadal to robię. Poprostu używam cieni do powiek w kremie natomiast zamiast tuszu do rzęs mam szczoteczkę i nią rozczesuje rzęsy.
9. Bardzo lubię swoją miejscowość i jeśli miałabym się przeprowadzać to zamieszkałabym w Krakowie przedewszystkim dlatego, że miałabym większą dostępność do kin,teatrów czy muzeów.
10. tak
11. Dla chłopca Marcel, natomiast dla dziewczynki Michalina.
12. W wolnym czasie lubię czytać, gotować, spacerować czy spotykać się z przyjaciółmi.

@ mustafa Znajomi nazywają mnie szila, a ja zmieniłam literkę i jest szpila a z niej szpilka

Jak długo zajęło Ci przestawienie się z trybu widzenia do radzenia sobie bez wzroku?
Od czego startowałaś? To znaczy – musiałaś uczyć się wiele od nowa czy przychodziło Ci to naturalnie?
ogólnie, uważasz, że wiele jest takich rzeczy, których trzeba się uczyć od nowa?
Jak trudne jest samo w sobie to przestawienie się z radzenia sobie ze wzrokiem do życia bez niego, tak z praktycznego punktu widzenia, czyli nie patrząc na wszelkie psychiczne stany, utrudniające to przestawienie?
Ofc, jeśli nie chcesz o tym mówić, to nie mów i już. 😉

@piec berg Kiedy miałam 16 lat lekarze wykryli u mnie guza mózgu na przysadce mózgowej. Jednak podczas operacji okazało się, że jego większa część zalega na skrzyżowaniu nerwów wzrokowych. I po operacji obudziłam się już jako osoba niewidoma.

@zuzler zajęło mi to dokładnie 2 lata, musiałam nauczyć się od nowa praktycznie wszystkiego. Oczywiście wcześniej to umiałam robić ale musiałam się nauczyć wykonywać te czynności po niewidomemu. Takich rzeczy do nauczenia się od nowa jest mnóstwo jako osoba widząca np smażysz mięso i widzisz że jest ok bo zmienia kolor jako niewidoma musisz tozrobić na wyczucie. Takie przestawienie nie jest łatwe a najbardziej irytujące w tym są współczujące głosy wszystkich, którzy chcą ci koniecznie pomóc bo przecież sama nie dasz rady. Pamiętam jak jadłam kanapkę z jajkiem i majonezem a nademną stała babcia.
Oj daj buzie bo się pobrudziłaś.
Oj daj bo masz krzywo jajeczko położone.
A konieczniechcesz to robić sama bo wiesz że dasz radę.

Ojej Sylwia co do ostatniego komentarza to pamiętam jak to opowiadałaś. To takie… hmm… smuutne w sumie.
No, ale właśnie, czemu akurat mówią szpila/szpilka? Wynika z charakteru? Czy jest jakiś inny zupełnie powód?

@damianzegarek poprostu raz pewien pan próbował mnie oczarować tekstem gdybyś ty wiedziała jak mnie swędzi pała to byś na tej pale cały dzień siedziała.
Cóż mniej więcej wszyscy mnie znaciewięc nie mogłam tak tego póścić mimo uszu więc skomentowałam że gdybym wiedziała że go swędzi pała to bym go do lekarza wysłała żeby jakiegośsyfa nie przyniusł.
I cóż poległy w boju stwierdził
Ale z ciebie szpila

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

EltenLink